Kitabınızın baskısı ve piyasada yayılması sonrası kitap
hakkında dönüşler nasıl oldu? Bu kitapta sizi en çok
etkileyen ne idi? Ve sanırım bağımlı bir genç bu kitabı-
nızın da desteğiyle bağımlılığından kurtulmuş…
Önceleri, içinde eroin sözcüğü geçtiği için, çocukla-
rına okutmakta kararsız kaldı anneler, babalar. Ama
içeriğini ve işleniş biçimini görünce, özellikle okutmaya
başladılar. Okullarda tavsiye kitabı oldu Eroinle Dans.
Beni de okuyanları da etkileyen bir nokta var kitapta.
Genellikle parçalanmış, belli bir düzeni olmayan ailelerin
çocuklarının uyuşturucu batağına saplandığı düşünülür.
Çok yanlış! Bunu vurgulamaya çalıştımkitabımda. Kolej
mezunu, Türkiye’nin en köklü üniversitelerinden birinde
okuyan, prenses gibi yetiştirilmiş, ailesinin gözbebeği
bir genç kızımız da bu batağa saplanabiliyordu. Arkadaş
çevresindemasumadımlarla başlayan, “Bir kereden ne
olur? Denemekten ne çıkar?” diye devameden sürecin
nerelere kadar uzanabildiğini görmeliydi insanlar.
Nobel Edebiyat Ödülü verseler,
bu derece mutlu olmazdım.
Yazdıklarımın işe yaradığının en somut örneğini Antalya
Kitap Fuarı’nda yaşadım. Gencecik bir delikanlı, “Bu
kitap iki yıldır başucumda duruyor” dedi. Ve hikâyesini
anlattı. İki yıl önce okumuştu Eroinle Dans’ı. Madde
bağımlısıymış o zamanlar. Çok etkilenmiş kitaptan ve
büyük bir irade örneği göstererek, belki biraz da tıbbi
yardım alarak sıyrılmış bu illetten. “Hayatım kurtuldu
sayenizde” dedi. “Yarım bıraktığım üniversiteye kaldı-
ğım yerden devam ediyorum.” O güne kadar aldığım en
büyük müjdeydi benim için. Bana Nobel Edebiyat Ödülü
verseler, bu derece mutlu olmazdım inanın.
Yeşilay En’leri Zümrüdüanka Ödül Gecesi’nde kitabınız
vasıtasıyla bağımlılık konusundaki tavrınız ve hassa-
siyetinizden dolayı En Yeşilaycı Edebiyatçı ödülünü al-
dınız. Bağımlılık alanında çalışan bir kurumdan böylesi
bir aksiyonu bekler miydiniz? Hislerinizi alabilir miyiz?
Yeşilay’ın bağımlılık konusunda Türk insanına örnek
olacak kişi ve kurumları öne çıkararak ödüllendirmesi
ve bu etkinliği düzenlenen tören aracılığıyla halkımı-
za duyurması, çok yerinde bir davranış. Kendi adıma
konuşursam, Yeşilay’ın Zümrüdüanka Ödülleri’nden
birine sahip olmak, benim için büyük onur. Hele bu ödül
madde bağımlılığı konusunda Türkiye’de en büyük
gayreti gösteren kurumdan gelince daha farklı bir an-
lama büründü gözümde. Bu yıl bir ilki yaşadık. Ama son
olmayacağını, devamının geleceğini umuyorum...
Yeşilay’ın Zümrüdüanka Ödülleri’nden birine sahip
olmak, hele bu ödülünmadde bağımlılığı konusunda
Türkiye’de en büyük gayreti gösteren kurumdan gelmesi
benim için büyük onur.
yesilay.org.tr
64
YESiLAY
•
NİSAN
2014
KÜLTÜR
RÖPORTAJ
