sin, cenazesi hastanede gel al’’ der. Bunun
üzerine endişeyle beni aramaya başlarlar
ama o zaman cep telefonu yok. Çağrı ciha-
zım vardı ama onu da yanıma almamışım.
Gece geç saatte eve vardığımda olayı öğre-
niyorum.
Bu olayların açığa çıkması, basında yer
alması sigara içim ve reklamını kısıtlamayı
öngören yasayı çıkartmaya azmetmiş olan
bizleri ürkütüp geri plana çekilmemize yol
açmıyordu. Kimsenin öyle kolay kolay pes
etmeye niyeti yoktu. Buna karşılık sigara
şirketleri de pes etmeyip yine yurt dışında-
ki ağa babalarından yardım ve destek iste-
meye devam ediyorlardı! Türkiye’dekilerle
yetinmeyip ya da onlara güvenemeyip bir
de Amerikan lobici getirmeye başlıyor-
lar. İthal etmedikleri bir tetikçi kalıyor! Hiç
biri işe yaramıyor. Yasayı ve sigaraya karşı
Türkiye’de hızla gelişen bilinçlenmeyi dur-
durabilmek artık imkânsız. Ama yine de si-
garayı özendirmek ve gündemde tutmak
için öylesine girişimlerde bulunuyorlar ki;
şeytan bile yanlarında amatör kalır.
Mesele yalnız Türk pazarını ele geçir-
mek değil. Kendi ülkelerinde sigara tüketi-
mi hızla azalıyor. Sigara içimini başka ülke-
lere yaymak lazım. Türkiye, bölgesinde ve
İslam dünyasında etkin bir isim. Sigara ve
reklam yasağı başka ülkelere emsal olabi-
lir. Dolayısıyla bu yasayı ne pahasına olursa
olsun, Meclis’ten geçirmemek gerektiğine
inanıyorlar. İkna edebileceklerine inandık-
ları Siyasi Parti Yöneticisi, Milletvekili bul-
maya ve bulduk sandıklarını ikna edecek
yol ve yöntemler aramaya başlıyorlar.
Ankara’da, işi gücü İstanbul iş dünyası-
na aracılık yapmak ve vereceğiz diye topla-
dıkları rüşvetleri cebe atmada uzmanlaşmış
tüm bezirgânlar, sigara şirketlerinden para
sızdırmak için öneri üzerine öneri gelişti-
rip sunuyorlar. Ama sağ olsunlar bu oyun-
lara kanan veya uyan pek kimse çıkmıyor.
Niyetlenenlerin hakkından da bu işe gönül
koymuş olan bizler geliyoruz. Artık yalnız
da değiliz. İlk başlarda fazla bilgisi olmayan
birkaç arkadaş bunların görüşme teklifleri-
ni kabul edip görüşüyorlarsa da durumun
ne olduğunu anlar anlamaz gelip bizzat
bana haber veriyorlar, “Bülent, bu adamlar-
la konuştuk, ne menem kişiler olduklarını
bilmiyorduk. Anlayınca hepsini uzaklaştır-
dık, bilgin de olsun” diyorlar.
Parayla, tehditle, lobiyle hiçbir şeyle
Ankara’yı aşamadılar.
Bu vesileyle yabancıların kendi ülkelerinde
dönen ahlaksızlıkları görmeyip, Türkiye’de
rüşvetle iş yaptırılır iftira ve iddialarının da
ne kadar boş olduğu ortaya çıkmış oluyor.
Ankara’da parayla her iş olur diyen, özel-
likle yabancılara; “gidin bakalım şu ulus-
Uluslararası sigara şirketi
mensupları sürekli gönderdik-
leri mesajlarla beni ne kadar
yakın markaja aldıklarını ifade ediyorlardı;
“Sen Bakanken bile biz gizli telefon numa-
ralarına ulaşır, annenin evine insanlarımızı
sokar, eski arkadaşlarını tespit eder onlar
aracılığıyla telkinlerde bulunuruz!”
“
