çok çalışıyorum. Zira biz şu anda bir istiklal müca-
delesi veriyoruz. Ben sadece işimi yaptıktan sonra
aileme zaman ayırırsam dışardaki insanlarla kim
ilgilenecek? Bilmeyen, kandırılan, elinden tutulması
gereken gençler var. Benim ailem güvende ama
onlar değil! Ailem sabah beş buçukta kalkışımı gö-
rüyorlar, gece iki de anahtar sesini de duyuyorlar.
Ben aileme bir şekilde anlatırım. Onlarla Allah’ın iz-
niyle bir sıkıntım olmaz. Ama sokakta, dışarda, yanı
başımda arkadaşlarıma bir dava anlatıyorum ben.
Sanki Çanakkale ikinci defa kuşatılmış, kimse far-
kında değil. Varsın benim ailem bana sonradan kötü
desin. Ezan sesi kesilirse benim babalığım eşimin,
çocuklarımın karşısında ne kadar ciddiyet kazanır?
Benim iyi aile babası olmam için kendi ailemle değil,
dışarda kandırılan, ötekileştirilen, unutturulmaya
çalışılan kesimle ilgilenmem lazım.
“Çocuğumu ayağımda sallamak benim için en etkili
iletişim”
Türkiye son dönemde çok ciddi olaylara sahne oldu.
Bu olaylar karşısında bugüne kadar rotası değişme-
yen, oraya buraya sallanmayan ender basın men-
suplarından biriyim. Eşim de çok uyardı beni; Allah
rızası için kendini çok ön plana atma diye. Eşime
davamın ciddiyetini de net bir şekilde belirttim. Ben
üç tane fazla maç anlatsam ne olur ki ya! Ama 10
sene sonra benim çocuklarım ezan sesi duymaz-
sa peki? Bu sebeple gençliğimizin uyandırılması,
bilinçlendirmesi, gerçekleri, değişimi görmeleri
gerekir. Benim eşim, çocuğum bana ne diyorlarsa
desinler. Sen örnek bir adam olarak yaşıyorsan
Cenabı Allah ailenle olan o iletişimi bir şekilde kurar
zaten. Yaptıklarımla çocuklarıma erdemli bir insan
modeli çizmeye çalışacağım inşallah. Onlarla birebir
vakit geçirme konusunda evet sıkıntı var. Hiçbir şey
yapamazsam ben eve gelirken kapıda beni bek-
leyen çocuğumu kucağıma alıyor, uykusu gelince
ayağımda sallıyorum. En güzel oyun bu benim için.
Benim iyi aile babası olmam için kendi ailemle
değil, dışarda kandırılan, ötekileştirilen,
unutturulmaya çalışılan kesimle ilgilenmem lazım.
Gazze’de ve daha birçok ülkede evladı ölmüş
aileler var ya da yetim, öksüz kalan çocuklar. Ben
bunları gördükçe çocuğumu sevmeye utanıyorum.
yesilay.org.tr
73
YEŞiLAY
•
AĞUSTOS 2014
