"OĞLUM BUNU YAPACAK BİRİSİ DEĞİLDİ…"

C.S. oğlunda bu aralar bir değişiklik olduğunu fark ediyordu. Çok çabuk sinirleniyor, çok fazla para istiyor ve verilenlerle yetinmiyordu. Akşam eve geç geliyordu ve derslerini tamamen boşlamıştı. Sevdiği şeylere artık eskisi gibi ilgisi yoktu. Ya eve geç geliyor ya da saatlerce yataktan çıkmıyordu. İştahı da öyle bir artmıştı ki, bu kadarcık beden nasıl bu kadar şeyi yiyebiliyordu. Bu işte bir gariplik vardı.

Bir gün odasındaki kıyafetleri katlarken hırka cebinden bir şey düştü. Minik bir paketin içindeydi. Acaba bu tahmin ettiği şey miydi? Eve geldiğinde bunu hemen konuşmaları gerekiyordu.

Akşam olmuştu, oğlu eve geldi. Hafif sersem bir haldeydi. Sordu ona:

Oğlum bu ne?
Anne bir şey değil, bana ait değil.
Nasıl senin değil, cebinden çıktı! Sen madde mi kullanıyorsun!
Hayır, anne ne alakası var, onun ne olduğunu bile bilmiyorum.
Bundan sonra dışarı çıkmıyorsun! Bunu kullandığını görürsek polise veririz seni!

Oğlu sinirle kapıyı vurup çıktı ve o akşam hiç geri gelmedi…

C. S.'nin eli ayağı birbirine dolanmıştı. Evde oğluyla yalnız yaşıyordu, ondan başka kimsesi yoktu. Durumu konuşabileceği biri de yoktu. Derhal internette madde bağımlılığı ile ilgili araştırmalara başlamıştı.

Araştırmaları sonucunda bir telefon numarası buldu ve "yardıma hazırız" deniyordu. Önce durdu sonra denemenin zararı olmaz diyerek çevirdi numarayı. Karşısında tanımadığı bir ses, "Buyurun size nasıl yardımcı olabilirim, ben psikoloğum" diyordu. Acaba bu anlattıkları bir yerde paylaşılacak mıydı? Bunlar bir suç teşkil ediyor muydu? Karşısındaki ses konuşulan her şeyin gizli kaldığına dair bilgi verdi. Ve başladılar konuşmaya…

C.S. anlattı; o çok sevdiği, değer verdiği oğlu bunu yapacak birisi değildi, neden bir insan kendisine zarar veren bir şeye bu kadar bağlanırdı, bunları sordu. Telefonun ucundaki psikolog bunun bir hastalık olduğundan, oğlunu neler beklediğinden, kurtuluşunun nasıl olacağından bahsetti. Ama daha önemli bir konu vardı; oğluna nasıl davranıp, çekirdek ailesine nasıl yeniden çekebileceğini de anlattı.

O telefon görüşmesinden sonra anne ve oğlu, YEDAM'a geldi. Demek ki anne, onunla iletişim kurabilmişti. Oğlu da destek almaya karar vermişti. Oğlu, hala düzenli olarak
YEDAM'a geliyor ve 8 aydır temiz (madde kullanmayan) bir YEDAM danışanı olarak diğer madde kullanıcılarına da umut ışığı oluyor.